De Brandnetel en Bramen Brigade.

Bent u misschien de coördinator, vroeg ik aan een jonge man die zich voorstelde als Piet de Draaier.
Nee, mompelde hij.
Ik sprak dus niet tegen de door mij gezochte jarige jongste vrijwilliger.
Hij zei dat de coördinator er bijna altijd was en ook vandaag weer was gekomen.
Hij wees in de richting van een serie knotwilgen met ladders er tegen aan.
Op de ladders stonden de vrijwilligers stevig te zagen in dunne en dikke takken.
Ik liep een eindje langs de dijk en riep tegen een iets oudere man ook hoog op een ladder: Bent u misschien de jarige?
De man antwoordde dat hij Frans de Meester heette en vandaag niet jarig was.
Nee de jarige werkte een eindje verderop.
Dat is onze jongste riep hij mij nog achterna.

Daarop toog ik verder langs de dijk op zoek naar misschien wel de puber binnen deze groep vrijwilligers.
En ja wel tegen één van de laatste bomen stond ook weer een ladder.
Aan de voet stond een grote en luid blèrende Ghetto Blaster.
Bent u de jarige coördinator schreeuwde ik boven de muziek uit.
De persoon op de ladder swingde nog even door maar boog zich daarna met vragende blik in zijn ogen in mijn richting.
Ik herhaalde mijn vraag maar hij verstond natuurlijk géén enkel woord van wat ik tegen hem riep.

Nadat het nummer was afgelopen en er een korte stilte viel riep ik: u bent toch jarig?
Heel energiek klom de jongeman daarop naar beneden en stak mij de hand toe.
Céhá Beelen stelde hij zich voor terwijl hij zijn lange krullende manen naar achter wierp en aanstalten maakte om de Blaster tot stilte te dwingen.
Van harte gefeliciteerd met uw 40e verjaardag zei terwijl ik hem de hand schudde.
Ja ja zei hij dat is mij vanochtend vroeg ook al ingewreven met het boek “Veertig” van K. van Kooten.
Hoezo ingewreven dat is toch mooi?
Nou mooi vind ik het niet.
Want ik gedraag mij nog alsof ik 18 ben en dat verontrust mijn omgeving nogal eens.

Maar wat doet u hier eigenlijk vroeg hij mij?
Komt u zich soms aanmelden als nieuwe vrijwilliger?
Nee hoor, ik kom u interviewen voor het Nieuwsblad Spaarndam.
Want u bent niet alleen vandaag veertig jaar geworden maar ook bent u al dertig jaar coördinator bij de BBB, de Brandnetelen/Bramen Brigade.
Hoe komt het dat u dit al zo lang doet?
Nou ja gewoon elke woensdag je fiets van het slot halen, en af te toe koekjes kopen voor de andere jeugd.
En, eh als je een wilg hebt geknot dan loop je met de ladder naar de volgende wilg en begin je opnieuw met zagen.

Eenmaal per jaar jagen we op wilde eenden dat is een leuke afwisseling.
Niet dat we die opeten, maar stiekem je eigen iPhone nummer en mailadres in de ring om zijn poot doen is wel geinig.
Èn, zijn er nog hindernissen op uw pad geweest de afgelopen dertig jaar?
Nee hoor: Gras, dat groeit altijd wel, dus met maaien kun je bijna automatisch doorgaan.
Nou en dan wordt het zomaar dertig jaar verder in de tijd.
Het gaat eigenlijk voorbij voor dat je er erg in hebt.

U begon al toen u 10 jaar oud was, had u toen al het idee dit doe ik jarenlang?
Nee want destijds moest ik nog naar school en dat was deprimerend.
Niemand zag dat ik het in mij had.
En nu dertig jaar later wel ja.
U toont zich zo enthousiast, dat het lijkt dat u er nog wel dertig jaar mee door wilt gaan.
Dat klopt maar er hangen wel bedreigingen in de lucht.
We worden overstelpt met aanmeldingen van nieuwe vrijwilligers en daar kan zomaar een aspirant coördinator tussen zitten. Dan voel je de zaag onder je stoelpoten.
Maar ik bestrijd dat met heel actieve inzet op Facebook, op Instagram en ook Twitter ik elke dag een paar keer. Oh nee, dat heet tegenwoordig X.
Dus eventuele concurrenten schrik ik daar wel mee af.

Maar de allergrootste bedreiging is die van het milieu-minnende deel der natie,
Door die lui dreigen er steeds meer elektrische auto’s te komen, dus minder stikstof en dus minder bramen en brandnetels.
En ze willen ook minder vliegtuigen op Schiphol en dat gaat wel heel erg ten koste van ons brandnetel en bramen werk.
Als dat echt gaat gebeuren dan gaat de BBB mogelijk snel failliet, en moet ik wel stoppen.
De missie van onze BBB is dan ook zinloos geworden.

Oh ja, en dan zijn nog mensen die commentaar hebben op onze oude diesel bus.
Die ruikt nog zo lekker naar echte diesel. Dat mag straks niet meer.
Alle gemeenten in Kennemerland sluiten hun grenzen voor diesels. Ja dat wordt nog echt onze doodsteek.
Dan houd ik er ook mee op want ik ga niet alle kleine kinderen de kans afpakken om lekkere bramen te plukken.
Kom ik ga maar weer eens wat zagen.